Laïcité en de Wild East

Voor Mellouki

who-ownsHet gaat te ver om over nederzettingenpolitiek of hernieuwd kolonialisme te spreken. Toch deed het me wel denken aan ons roemruchte koloniale verleden: de bezieling waarmee Mellouki Cadat ons vanaf een kleine verhoging vanuit de gated community van de buurtmoestuin op het Makassarplein toesprak. Dit gebied was duidelijk veroverd op de wildernis daarbuiten, de Indische Buurt van voor 2006, de Wild East. De bewoners waarop dit gebied veroverd was, waren voor een deel nog waar te nemen op de bankjes en sportvelden buiten de hekken: met name behoofddoekte moslimvrouwen met kinderen. Het waren daarbij duidelijk niet de laatsten der Mohicanen: er waren er nog meer dan genoeg.

Alhoewel ik een liefhebber van beschaving ben en een expansieve inborst heb, was er aan de bijeenkomst voor mij iets storends. En dat was het feit dat ik me – als toch intellectueel onder de intellectuelen – niet helemaal thuisvoelde in het gezelschap. En het duurde even voor ik er achter kwam waarom dat ook alweer was. Het was vanwege de verborgen laiciserende tendens die altijd bij Amsterdamse overheidsbijeenkomsten aanwezig is. Het leek me goed om dit gevoel – als ode aan de overleden buurtactivisten die gisteren in de gesprekken tijdens onze gemeenschappelijke maaltijd herdacht werden – eens toe te lichten op deze website, in de vorm van een uitnodiging tot openbaar gesprek over het verschil tussen laïcité en tolerantie, en tevens een pleidooi te houden voor het zoeken van meer samenwerking tussen overheid en de bestaande religieuze organisaties in buurt en stad.

Laïcité en tolerantie

Mensen met een religieuze levensovertuiging doen niet graag mee met een feestje van de Gemeente Amsterdam. Dat komt door de verborgen laiciserende tendens die meestal aanwezig is. Ik heb hier als christen persoonlijke (o.a. werk)ervaring mee en het is ook op die basis dat veel overtuigde moslims in de Indische Buurt geneigd zijn – buiten het strict noodzakelijke – zich verre van enige overheidsbemoeienis te houden. Is dit nu een probleem? Ik vind van wel en ben van mening dat het hoog tijd is dat we van dat verouderde laiciseren afkomen. Maar eerst een korte uitleg over het verschil tussen laïcité en tolerantie.

Afbeeldingsresultaat voor burkini
Religie doet claims die niet democratisch of wetenschappelijk zijn onderbouwd, ook naar de openbare ruimte. Hoe ga je daar als overheid mee om? In het Frankrijk van na de revolutie in ieder geval rigoreus: laïcité. Concreet betekent dat, dat religie geen plaats heeft in de openbare ruimte en daaruit verdrongen moet worden. Dat levert een situatie van voortdurende strijd op, waarbij de openbare ruimte altijd weer terugveroverd dient te worden op de taaie en steeds weer terugkomende religie. Zie de discussies over de burkini in Frankrijk van vandaag de dag.

In de Verenigde Staten van Amerika werd al wat eerder in de achttiende eeuw een ander concept ontwikkeld: tolerantie. Daarbij is de openbare ruimte niet religievrij, zoals bij laïcité, maar is er voor alle religies in principe een plaats, waarbij er door onderhandeling voor gezorgd moet worden dat de verschillende religies elkaar niet bijten.

Het concept laïcité werd ontwikkeld vanuit een totalitaire situatie en heeft daarmee een totalitair karakter. Het begrip tolerantie werd ontwikkeld in een situatie van veel ruimte en weinig regels (‘Wild West’), en is daarmee veel meer op een basissituatie van onbepaaldheid, van vrijheid gebaseerd.

Hoe zit dat in Nederland en met name in Amsterdam?

Amsterdam was in de zeventiende eeuw een vrijhaven voor andersdenkenden en had meer gevoel voor de Amerikaanse vrijheidstrijd dan voor de Franse Revolutie. Met de opkomst van een zich tegen iedere vorm van religie afzettende socialisme – godsdienst als opium voor het volk – in de negentiende eeuw kwam daar verandering in. Voorlopig werd dit in Nederland door de verzuiling opgevangen: het socialisme als een godsdienst als de andere godsdiensten. De verzuilde situatie hield tot na de Tweede Wereldoorlog stand.

Door het wegvallen van een heel belangrijke zuil andersdenkenden – de (religieuze) Joden – verschoof het evenwicht na de Tweede Wereldoorlog sterk. Bovendien begonnen de overblijvende zuilen uit elkaar te vallen. In de jaren vijftig en zestig werd met name door socialisten en katholieken gewerkt aan een nieuw totaalconcept: een alles beheersende staat, dat sneuvelde onder de stormloop van 1968.

Onder leiding van een vernieuwingsbeweging werd nu de aanval op de religie vol ingezet en werd deze zoveel mogelijk bestreden en uit het sociale domein verdreven. Vanuit de fraai klinkende leuze van intolerantie tegen de intoleranten werd zelfs het in het openbaar uitspreken van op basis van religie gebaseerde opvattingen een hachelijke zaak; in ieder geval als men nog tot het weldenkend deel der mensheid beschouwd wenste te worden.

Laïcité had daarmee tolerantie verdrongen.

Nieuwe situatie

Met de komst van grote hoeveelheden religieuze gastarbeiders wijzigde de situatie. Waar in eerste instantie verwacht werd dat dezen in een Darwinistisch gezien versneld emancipatieproces van hun godsdienst af zouden raken, gebeurde dit in werkelijkheid veel minder dan verwacht.

Daarbij brak het postmodernisme door, wat een relativering betekent van de absoluutheid van het lang gekoesterd wetenschappelijk (‘positivistisch’) wereldbeeld dat in voormalig weldenkende groeperingen zoveel opgeld deed. In die nieuwe situatie zitten we vandaag de dag.

Naar ik meen is het concept laïcité in Nederland echter sterker dan eerder, ondanks de verzwakking van het socialisme in rabiaat atheistische vorm. Dat heeft zeker te maken met de breed gevoelde afkeer van, en angst voor de nieuwe religieuzen in Nederland: de moslims,maar ook met de opmars van een ander concept: het op risicobeheersing gebaseerde technologisch totaalsysteem, waarbinnen het moeilijk is om vrije ruimte te creeren en waarbij oncontroleerbare afwijkingen – het systeem kan bepaald geen goddelijke ingevingen of ingrepen gebruiken – steeds minder te tolereren zijn. Dat laatste is mijns inziens overigens in principe een bedreiging voor de mensheid en het leven in het algemeen.

Religie in de openbare ruimte

Die gedachten over de uitbanning van religie uit de openbare ruimte zijn inmiddels bijzonder onproductief. Grote groepen van de bevolking worden als onmondig of zelfs als vijandig ervaren. Deze tweedeling komt de maatschappij niet ten goede.

Daarom zou ik willen pleiten voor het overboord gooien van het verouderde, (pre-post-)moderne exclusieve begrip laïcité, en het omhelzen van het (post-post-moderne) inclusieve begrip tolerantie. Dat betekent dat de zichtbaarheid van religie in de openbare ruimte door de Amsterdamse overheid niet in het verborgene bestreden zou moeten worden, maar getolereerd en als vanzelfsprekend ervaren. Uiteraard niet zonder de bijbehorende toenaderende bewegingen te maken, ook en vooral in sociaal-economische zin.

Daarmee komen samenwerkingsprocessen op gang, waarbij uiteraard ook onderhandelen gevoerd dienen te worden. Op die manier kan de Amsterdamse samenleving, bijvoorbeeld in de Indische Buurt, inclusiever worden en kan en mag meer betrokkenheid van op het ogenblik niet aangehaakte bewoners verwacht worden. Dat is een spannend proces, maar zal vanuit een oprechte behoefte aan wederzijdse toenadering die al dan niet latent aanwezig is, zeker vrucht dragen.

Wat ik gisteren zag op het Makassarplein, was een enorme tweedeling. Binnen de hekken van de buurtmoestuin – de veroverde ruimte – stonden de welzijnswerkers, de bestuurders en de mensen van de woningbouwverenigingen. Buiten de hekken -the Wild East – bevond zich de bevolking, grotendeels religieus- gehoofddoekte moeders met hun kinderen – en niet meedoend in een systeem dat zij in hun reliositeit uiteindelijk terecht als identiteitsbedreigend ervarend.

Daarom zou ik beleidsmakers en mensen van woningverenigingen willen adviseren om de komende periode eens goed na te denken over de impact van laiciserende tendensen, de voordelen van een meer inclusieve houding ten opzichte van religie op een rijtje te zetten en ook daadwerkelijk na te denken over veranderingsstrategieen waarbij religie een meer vanzelfsprekende plaats in het publiek domein zou kunnen gaan innemen, inclusief alle empowerment die daarmee gepaard gaat voor wie nu vooral als andersdenkenden (‘zij’ versus ‘wij’) gezien worden.

Rogier Schravendeel

ANDERE ARTIKELEN:

2016 Oproep Steun voor elkaar
2016 Teruggaan of blijven?
2016 Sociale bijdrage supermarket het Lange Mes
2016 Viering 1-jarig bestaan buurthuis Archipel op het Makassarplein
2016 Interview met Mustapha Khaddari
2016 Interview met Jan Beerenhout
2016 Interview met Ahmed Marcouch
2016 Interview met Ahmed El Mesri
2016 Ontroerend afscheid van Rob van Veelen
2016 Het verloren gaan van idealen
2016 Welkom bij de offerfeest maaltijden
2016 Luier van der Laan pleegde zelfmoord door ophanging
2016 Boeken in de Javastraat
2016 Offerfeest voor vluchtelingen en armen
2016 Nu inschrijven taalcursussen Assadaaka!
2016 Bekende Indische Buurters
2016 Uit de geschiedenis van het Ambonplein
2016 Sprokkelingen uit de geschiedenis van het Makassarplein
2011 Cameratoezicht
2009 Radicalisering
2004 Gevoelens van onveiligheid
2004 Belwinkels in de Javastraat
2001 in het ghetto ( ode aan de indische buurt)
2000 De wisselwoningen
1994 Reality-serie Bureau Balistraat
1997 Verslaafde schiet twee agenten neer
1996 Ulu Camii
1995 An Nasr Moskee
1993 De moord op Andre Hartman
1992 Nordholt doet grote hashvangst
1988 Medewerkers bezetten ontmoetingscentrum aan Javaplantsoen
1985 Buikschot
1982 Vijftien jaar cel voor B. uit de Bankastraat
1982 Horrorhuis aan de Kramatweg
1981 Anti-Fascisten tegen Amicales
1980 Enige kraakkranten
1979 Kraakgroep Indische Buurt
1979 De Buurtwinkel
1978 De pyromaan van de Soembawastraat
1978 Anarchistisch Nonnen Front
1977 Heroine
1977 Familiedrama leidt tot hamermoord
1976 Linkse actie
1975 Bordelen en sexadressen in de Indische Buurt
1974 Buikschot uit noodweer
1973 Experiment genezing
1973 Marokkaanse, Tunesische, Spaanse en Turkse buurtgenoten opgelet
1972 Het urinoir aan de Valentijnkade
1971 Leefbaarheidsproblemen van onze buurt
1970 BB - weg ermee!
1970 Auditie voor Hair in het Bavohuis
1969 Het grootste bejaardenhuis van Nederland
1967 Etage brandt uit in de Ternatestraat
1966 1966: 8 kleuterscholen, 19 lagere scholen en 10 scholen voor voortgezet onderwijs
1965 Outsiders in de Archipel
1964 Boer Koekoek in de Indische Buurt
1964 Doopsgezind Jeugdhonk in de Tweede Atjehstraat
1964 Moord in de Perlakstraat
1961 C.P.N. demonstreert tegen atoombewapening
1960 Ernstig tramongeval
1960 Ontploffing op het Ceramplein
1959 Met getrokken pistool op de Valentijnkade
1958 Boenen ter ere Gods
1958 EVC-man afgetuigd in telefooncel
1957 Een verhoord gebed in de Gorontalostraat
1955 Jaap Brandenburg spreekt in de Archipel
1954 Europese Defensie gemeenschap = fascisme
1952 Hand verloren aan de Riouwstraat
1951 Militaire oefeningen in de Indische Buurt
1950 Overtreding van het hamsterverbod
1950 Jopie en Louis Agterberg en Frantiszek Janiga
1949 Wielerronde Indische Buurt
1949 Dienstweigering aan de Gorontalostraat
1948 Koningin Juliana bezoekt de Indische Buurt
1948 Waarheidswinkel
1946 Herbegraving Jelle Posthuma
1945 Meester Padding
1945 Ontspanningsvereniging Flevo
1945 Schietpartij op de Dam
1945 Katja, beul van Vught
1944 Hongerwinter
1943 N.S.B.-ers
1943 Bommen op de Eltheto!
1942 Max Blokzijl spreekt
1942 Jeugdstorm marcheert!
1942 Zum Stehlen ausgeschickt
1941 Moord in de Javastraat
1941 Februaristaking in de Indische Buurt
1941 De Veemarkt veroverd op de Joden!
1941 W.A. actief in de Javastraat
1941 De vermoording van de Joodse Indische Buurt
1941 Ds. Tonnon
1941 De verwijdering van Joodse leerlingen van de Ambachtschool aan het Timorplein
1940 Bommen op de buurt
1940 Zwartepoorte kampioen...
1940 Inzameling voor gebombardeerd Rotterdam
1940 Oorlog in de Indische Buurt
1939 Shell Sportpark
1939 Pontificale hoogmis
1938 Het oude Zeeburg verdwijnt
1937 Jeugddag Indische Buurt
1937 Tuchteloze jeugd
1937 Razzia in de Padangstraat
1936 RK vroedvrouwen
1936 Revolutiebouw
1935 Fietsplaatjes
1935 Een tweede wijkpredikant voor de Elthetokerk
1935 De Rimboe wordt Huize Ambon
1935 Don Bosco-huis
1934 Het mastenbos aan de Insulindeweg
1934 Amsterdamsch Genootschap voor Werkverschaffing voor Onvolwaardigen
1934 Weigering Wilhelmus te zingen
1933 Het Thälmann-huis
1933 Pastoor van der Wiel
1933 Drie Duitsers
1933 Gered uit de greep van Hitler
1933 Clubgebouw Archipel
1933 Centraal Comité tegen de Radiowoeker versus Radiocentrale Broertjes
1932 Liefdesdrama in de Minahassastraat
1932 Liefdestwist?
1932 Werkloozen Strijd Comité Obistraat
1932 Agitprop vanuit de Minahassastraat
1932 Brief van een Roomsch kameraadje
1932 Samuel Verdoner, de laatste gazzen van de Indische Buurt
1931 Hersteld Luthers aan de Toministraat
1931 Rotte vis
1931 Iepen
1931 Eigenaar steenloods velt steenzetter met hamer
1931 Verkiezingsstrijd tussen C.H.U. en A.R.P.
1931 Brand in de Javastraat
1931 Optreden van Corry Vonk in het Bavohuis
1931 Het massaal spreekkoor
1930 De Nederlandse vlag misbruikt
1930 Het jonge Pieter Jellen-werk
1930 Pater Bijlhout gaat naar de Oost
1930 Joyriding
1930 Politietoezicht
1930 Gereformeerd
1930 De markt in de Javastraat
1930 Een bibliotheek voor de Indische Buurt
1930 Onhoudbare toestand bij tunnel Zeeburgerdijk
1929 Lourdes
1929 Vrijgekocht door missievriendjes
1929 Aanhouding diamantbewerker in Ombilinstraat
1929 Moord in de Gerardus Majella
1929 Venters zien geen uitweg
1929 Consultatiebureau aan de Baweanstraat
1928 Niasplein wordt Makassarplein
1928 Esperantovereniging Tagigas en l'Oriento
1928 Rechouwous-jeugd op stap
1928 Gebouw de Schakel
1928 Blind
1927 Buurtvereniging Ceram
1927 Verzuiling in het jeugdwerk
1927 Onmin in de Boetonstraat
1927 Bakkers
1927 De voorlopers van de A.H. Gerhardschool
1927 Rechercheur Kok: de eerste drugsdode in de Indische Buurt
1926 Afsluiting van de Diemerdijk
1926 Schutting
1926 Opening R.K. meisjesschool Ambonplein
1926 Het lokaal van het Leger des Heils
1926 Een wandeling door de nieuwe 'Archipelwijk'
1925 Het Zeeburgerdorp
1925 Demping van de Polderwetering
1925 Wijding
1925 Rechouwous, de Joodsche Vereeniging voor de Indische Buurt
1925 Geen man, geen cent voor het leger
1925 De rode vlag vanuit Niasstraat 61
1925 Groepsgebouw de Toorts
1925 Jan Ceton, onderwijzer aan de Bankastraat, communist
1924 Elthetokerk, bouw en opening
1924 Nieuwe straten
1924 De aanleg van de Riouwstraat
1924 Winkelweek Indische Buurt
1924 De oprichting van de Eerste Elthetoschool aan de Riouwstraat
1922 Premiewoningen voor arbeiders
1921 Een jongen, die een meisje bleek
1921 De storm
1921 Het Java-Kwartier
1921 Christelijke propaganda
1920 Een gouden swastika voor mevrouw Vrij
1920 Kinderspel in de jaren tien en twintig
1919 Moord in de Djambistraat
1918 Brand bij café Koopmans
1918 De aanleg van het Zuiderzeepark
1917 Broodoproer en revolutie
1917 Militairen maken de buurt onveilig
1917 Abortus aan de Zeeburgerdijk
1916 Zeeburgerkermis
1916 Onteigening bouwgronden
1915 Slaat den smeris dood
1914 Mene Tekel
1914 De Wild-West-Show van Texas-Tex
1914 Het noodziekenhuis aan de Zeeburgerdijk
1913 Nieuwe tramplannen
1913 Het Bavohuis
1912 Wijkgebouw Eltheto: de eerste jaren
1911 De Berlageblokken
1911 Eigen Haard bouwt Lombokstraat, Lampongstraat en Padangstraat
1911 Vereeniging voor onderwijs op Gereformeerde Grondslag
1911 Nieuw stratenplan
1911 De blindeninrichting aan de Celebesstraat
1909 De communistische Indische Buurt
1908 Jacob Pierik verdrinkt
1908 De bouwmaatschappij tot verkrijging van eigen woningen
1907 Smit springt uit het raam
1906 Stadstrand
1906 De Sabbathpaal op de Zeeburgerdijk
1905 Balistraat 48
1905 Fietsverbod
1905 Smokkelroute Zeeburgerdijk
1905 Uitslag eerste verkiezingen Indische Buurt
1905 Zweminrichting aan het Nieuwe Diep
1905 Theosofische Uitgeverszaak "Gnosis"
1903 Nieuw Muiderpoortstation
1903 Kinderlokker
1903 Moord in de Celebesstraat
1903 Derde Ambachtschool aan het Timorplein
1903 Politie in de Indische Buurt
1903 Dagpauwoog
1902 Een tramritje
1902 Arabieren
1902 Doorgang Eerste van Swindenstraat-Javastraat
1902 Relletjes in de Javastraat
1902 Illegaal caféwezen
1901 Een wandeling met Jac. P. Thijsse
1901 De wielerbaan
1900 Bierdrinkende jeugd
1900 Een nieuwe school aan de Bankastraat
1899 Snorrende kogel
1897 Floretstoot door het hoofd
1897 Bouw van de Indische Buurt
1895 De lijnbaan
1894 Halte Zeeburgerdijk
1893 Vereeniging buiten de Muiderpoort
1891 Vingertop
1890 Civiele werken rond de Zeeburgerdijk
1889 De tramomnibus
1889 Zeearend aan de Zeeburgerdijk
1887 Hotel Zeeburg
1886 Het tweede abbatoir
1886 Ergerlijk dronkemanstoneel
1882 Een dierenvriend
1881 De eerste scholen aan de Zeeburgerdijk
1881 Onzedelijke taferelen
1881 Een drankzuchtig hoekje
1880 Ringslangen
1880 Onderweg Zeeburgerdijk bestraat
1877 Een wandeling
1877 Spoorwegongeluk aan de Zeeburgerdijk
1877 Verplaatsing van de Veemarkt
1876 Gemeente Nieuwer-Amstel, Gemeente Diemen, Gemeente Amsterdam
1862 De Zeeburgerdijk als vuilnisbelt
1854 Driedubbele moord aan de Ringdijk
1844 Revolutionair aan de Oetewaelerweg
1804 Harddraverij
1761 De proef van de cole ANTIPIRIQUE
1756 Runderpest in Zeeburg
1744 Buitenplaats te huur aan de Hogendyk
1739 Een vondeling aan de Hogedijk
1733 Paalworm
1733 Oude Geele Vliegende Haerige Windhond
1714 Opening Joodse begraafplaats
1681 Verslibbing
1663 Herberg Zeeburg
1651 De Zeeburgerdijk breekt door
1647 Herberg 't Vosje
1631 Watermolen en gemaal
1563 Mijlpaal
1328 Outersdorp
1307 Zeeburgerdijk was Sint Anthonisdijk

 

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s