NIEUW! Lees ook de Geschiedenis van de Dapperbuurt!
Mustapha Khaddari is adjunct-directeur en lokatieleider van de J.P. Coenschool in de Balistraat. De J.P. Coenschool is de laatste jaren een steeds prett
iger omgeving geworden met een steeds bredere mix van leerlingen. We vroegen meester Mustapha Khaddari naar het geheim van zijn sukses en zijn achtergronden.
Beste Mustapha Khaddari, kunt u ons vertellen hoe en wanneer u in de Indische Buurt bent terechtgekomen en kunt u ons ook iets over uw achtergronden vertellen?
Ik ben in augustus 1988 in de Indische Buurt gearriveerd. Ik ben in Chefchaouen geboren. Chefchaouen is een prachtige stad in het noordoosten van Marokko. De stad werd in 1492 gesticht door Andalusische families uit Spanje. Het is een heel relaxte stad.
Het mooiste aan Chefchaouen is dat alle gebouwen en huizen hemelsblauw zijn geverfd. Hierom wordt Chefchaouen ook wel het Blauwe Paradijs genoemd. Er valt helder berglicht op de stad, die waardoor je continu een magisch gevoel krijgt. Het bescheiden centrum met de pittoreske Medina en het schitterende Rifgebergte op de achtergrond maken de stad helemaal af.
Omdat mijn vader een militair was hebben wij daarna in allerlei verschillende steden van Marokko gewoond. Ik heb ook een zusje. Zij werkt op het ogenblik als docent Engels in Tetouan.
Hoe was het om in Nederland aan te komen? Heeft u daar nog speciale herinneringen aan, aan de eerste periode?
De laatste maanden voor het vertrek naar Nederland waren niet makkelijk. Het afscheid van mijn familie, vrienden en het land waren erg zwaar. Voor mijn vertrek naar Nederland moest ik eerst een jaar verlof vragen aan het ministerie van onderwijs in Marokko. Toen ik de toestemming ontvangen had werd het allemaal nog moeilijker. Het was nu echt serieus dat ik naar Nederland zou gaan.
Ik had een mooie baan als onderwijzer in Tetouan, een prachtige stad aan zee. Een deel van mijn familie woont daar nog steeds en ik heb veel vrienden die daar wonen. Ik heb me destijds vaak afgevraagd waarom ik alles wat ik had achter zou laten voor Nederland. Mijn gedachten maakten overuren. Ik heb later nooit meer getwijfeld, maar mijn keuze toen was alles behalve makkelijk.
Mijn afscheid met mijn collega’s op de school in Tetouan was bijzonder! De woorden van een van mijn collega’s hebben mij enorm geraakt. Hij heeft mijn rol op school als coördinator van diverse projecten enorm gewaardeerd. Het briefje heb ik nog als souvenir. Het allermoeilijkste moment was het afscheid van mijn moeder en mijn zus. Dat zal ik nooit vergeten.
Ik kwam zaterdag op Schiphol en maandag moest ik beginnen. Totaal in een andere wereld. Alles was voor mij anders. Het contact met mijn nieuwe collega’s ging in eerste instantie uitsluitend in het Frans of Engels.
In Marokko had ik Arabische taal en cultuur op de universiteit van Fes (Marokko) gestudeerd. Daarnaast had ik de lerarenopleiding gedaan en een aantal jaren als onderwijzer gewerkt in Fes en Tetouan.
Hier moest ik van mezelf de Nederlandse taal leren, anders kon ik geen contact maken met de collega’s en de maatschappij. Ik ging ook de applicatiecursus van de Pabo doen. Dat was verplicht. Naast mijn werk overdag ging ik ’s avonds studeren. Later heb ik diverse cursussen en opleidingen gevolgd, o.a. een HBO-opleiding aan de Hogeschool van Amsterdam voor 2e graads docent, een opleiding beëdigd tolkvertaler (Arabisch / Nederland), een doctoraal bij de Universiteit van Amsterdam en tenslotte de opleiding voor adjunct directeur en directeur.
U bent al lang bij de J.P. Coenschool betrokken, heb ik begrepen…
Ik ben begonnen op mijn huidige school als OALT leerkracht. Ik gaf toen Arabisch taal en cultuur aan de Arabische kinderen. Omdat er weinig materiaal was voor dit vak, heb ik een vereniging voor de Arabische docenten opgericht (VALA). Als voorzitter van de vereniging had ik geprobeerd Arabische docenten bij elkaar te brengen, lesmateriaal te ontwikkelen en ervaringen met elkaar te delen.
Daarna ben ik ouder coördinator geworden voor een paar jaren. Ik vind nog steeds dat de ouderbetrokkenheid een belangrijke rol speelt om het kind goed te helpen bij zijn ontwikkeling op school. Dit is een onderwerp dat mij altijd heeft bezig gehouden, al vanaf mijn eerste jaar in Nederland. Ik heb diverse ouderprojecten en -cursussen ontwikkeld en begeleid. Daarnaast heb ik diverse presentaties en workshops gegeven. En ik ben nog steeds bezig met de verbetering van de ouderbetrokkenheid op onze school. Sinds 14 jaar ben ik adjunct-directeur en locatieleider van de JPCoenschool in de Indische buurt.
Naast mijn werk ben ik vrijwillig voorzitter van de stichting “Klassiek Rondom de Klas”. Het doel van de stichting is om de kinderen het plezier van samen muziek maken te laten ontdekken. Het geeft ze de kans om mee te doen en zich verder te ontwikkelen .
Hartelijk dank voor dit interview. Heeft u nog tips vanuit uw ervaring die u met de lezers wil delen?
Ja, ik heb er drie:
Tip voor de overheid: blijf investeren in het onderwijs om alle kinderen goed te voorbereiden voor de toekomst.
Tip voor de ouders: blijf betrokken bij de school van uw kind.
Tip voor de jeugd: onderwijs is de sleutel voor een goede toekomst.
Rogier Schravendeel
EERDERE ARTIKELEN 2016 Interview met Rob van Veelen 2016 Interview met Abdou el Khatabbi 2016 Interview met Ahmed El Mesri 2016 Interview met Mustapha Khaddari 2016 Interview met Gerard van Beusekom 2016 Interview met Ahmed Marcouch 2016 Interview met Jan Beerenhout 2016 Boeken in de Javastraat
Indische Buurt 