Bekende Indische Buurters

NIEUW! Lees ook de Geschiedenis van de Dapperbuurt!

Bertus Aafjes

De bekende schrijver Bertus Aafjes woont in zijn jeugd in de Indische Buurt en heeft zijn katholieke jeugd alhier in diverse uitgaven belicht,

Gerard van Beusekom

Gerard van Beusekom (schrijversnaam Gerard van Beusekom-Fretz, 1935) is betrokken bij het tijdschrift Mannentaal en publiceert in 1973 De demokratisering van het geluk en in 1976 De komende en de gaande man. Vrolijke en lastige kanten van mannenemancipatie. Met name dat laatste boek werd veel gelezen en wordt nog steeds gezien als exemplarisch voor bepaalde ontwikkelingen in de mannenbeweging in de Jaren zeventig. Zie ook uitgebreid interview met de schrijver.

Ali Bouali

Rapper en cabaretier Ali Bouali (1981) brengt zijn jeugd (tot aan zijn 14^e) door in de Indische Buurt en is momenteel de bekendste Indische Buurter. Hij wint o.a. in 2004 de Zilveren Harp en in 2012 de Gouden Televizierring. Ali B. staat bekend om zijn voortdurende inzet om groepen over culturele grenzen heen elkaar te laten herkennen en waarderen.

Willem Breuker

Een beroemde Indische Buurter is de op 4 november 1944 geboren componist en saxofonist Willem Breuker. Willem Breuker woont op de Zeeburgerdijk bij zijn ouders – die elkaar ontmoet hebben in een socialistisch koor –  in het souterain, vlak bij het viaduct, een paar huizen uit de hoek. Zijn eerste muzikale ervaringen doet hij op in zijn jeugdjaren in de Indische Buurt:

“Een fanfarekorps met kleine fluiten en trommels repeteerde in een zaal aan de overkant van de straat. En één keer in de week ging er een draaiorgel door de straat, net zoals de visboer; die had een een soort yell; je wist niet wat hij riep, maar het had een zeer speciale muzikale invloed op mij. En er waren buren die altijd ruzie hadden, en naar elkaar schreeuwden. Dat was ook muziek voor mij.”

Breuker leert klarinet en saxofoon spelen en gaat bij de fanfare. Bijzonder onder de indruk is hij van saxofonist Piet Noordijk, die hij op zijn 10e op de radio hoort, en Breuker neemt het besluit om componist te worden. Na enige tijd meegespeeld te hebben met de harmonie in Tuindorp Oostzaan, stapt Breuker begin jaren zestig in de free jazz. Zijn debuut maakt hij in de zomer van 1963 in Ontspanningsvereniging Flevo met het werk Compositie in paars en geel.

De doorbraak van Breuker komt in 1966, wanneer zijn Litanie voor de 14e juni 1966 – een stuk ter herdenking van het zogenaamde ‘bouwvakkersoproer’ – op televisie wordt uitgezonden. In 1967 richt Breuker het onafhankelijke label Instant Composers Pool, samen met drummer Han Bennink en pianist Misha Mengelberg. Op dit label wordt ook de eerste LP van Breuker en Bennink uitgebracht, die zich voor de gelegenheid het New Acoustic Swing Duo noemen. Deze eerste opnames van de Instant Composers Pool worden trouwens opgenomen door een andere Indische Buurter, Gerard van Beusekom uit de Palembangstraat, die in de jaren zeventig als auteur van zich zal laten horen met de titels De demokratisering van het geluk (1973) en De komende en de gaande man; vrolijke en lastige kanten van de mannenemancipatie (1976) (beide onder de naam Gerard van Beusekom – Fretz, als eerbetoning aan zijn moeder en als emancipatorisch statement).

Willem Breuker is een volkomen pretentieloos, maar artistiek zeer rechtlijnig en daarin medogenloos muzikant, die dan ook regelmatig in conflict komt met zijn medemuzikanten. Hij staat bekend als het enfant terrible van de Nederlandse muziek. In 1974 richt hij zijn eigen groep op, het Willem Breukercollectief, waarin hij naar ultieme medezeggenschap van alle groepsleden streeft. Daarnaast probeert Breuker muzikaal zonder subsidie door het leven te komen, waarin hij echter niet slaagt. Willem Breuker – partner van de bekende actrice Olga Zuiderhoek –overlijdt in 2010 na een kort ziekbed op 65-jarige leeftijd.

Wim Crouwel

Wim Crouwel uit de Balistraat is de beroemdste honkballer die de Indische Buurt tot op heden heeft voortgebracht. Crouwel is uit 1942 en gaat als achtervanger spelen bij OVVO. Van daaruit speelt hij tussen 1961 en 1974 in het Nederlands honkbalteam en weet diverse grote prijzen in de wacht te slepen, zoals onder andere maar liefst zes Europese titels.

Bianca van Dillen

Bianca van Dillen (1947) is opgegroeid in de Niasstraat. Vanaf 1965 is zij als danseres verbonden aan het Scapino Ballet en volgt haar opleiding voor danspedagoge en toneeldanseres aan de Scapino Dansakademie. Vanaf 1966 begint ze eigen choreografieen te maken en gaat dansen bij onder andere het Scapino Ballet. Ook treedt ze op in het Shaffy Theater.

De bekendste choreografie van Bianca van Dillen is Vermiljoen, waarvoor ze in 1977 Stichting Dansproductie heeft opgericht. Dansproduktie is een collectief werkverband van moderne dansers en choreografen. Sedert 1992 is ze freelance choreograaf en artistiek leider bij Stichting Stamina, dat als doelstelling heeft het uitbrengen en produceren van haar werk.

Toon van Driel

De bekende striptekenaar Toon van Driel wordt midden in de hongerwinter, op 16 februari 1945 geboren in een arbeidersgezin in de Indische Buurt. Na een ongelukkige jeugd emigreert hij op jeugdige leeftijd naar Amerika en schrijft na terugkomst in Nederland een aantal nummers voor de band Shocking Blue, waarvan Hot Sand het tot de B-kant weet te brengen van de wereldberoemde single Venus. Na een mislukte eigen muziekcarriere richt hij zich op het tekenen van strips en lanceert in 1973 de F.C. Knudde-serie. Een andere bekende strip is De Stamgasten, die tot op de dag van vandaag dagelijks in Het Algemeen Dagblad is aan te treffen.

Joop van den Ende

Joop (Johannes Adrianus) van den Ende wordt in 1942 geboren in de Indische Buurt als zoon van een stoommachinist. Zijn vader is onder andere trainer bij de katholieke voetbalclub Ambon.

Hij kent een arme jeugd in de Indische Buurt, waar het gezin de grootste moeite heeft de eindjes aan elkaar te knopen. Van den Ende, die net als beroemdheid Badr Hari aan de Kramatweg (Makassarpleinbuurt) woont, gaat naar de Franciscus de Salesschool aan Javastraat 200 en wordt vervolgens op de eerste Rooms Katholieke Technische school van Amsterdam, de Don Bosco aan de Polderweg, opgeleid als timmerman en technisch tekenaar. Joop heeft al vroeg belangstelling voor theater. Hij krijgt in de Rooms-Katholieke Speeltuinvereniging Gerardus Majella zijn eerste toneellessen, treedt op in Kindervreugd en organiseert voor en met zijn vrienden allerlei toneelstukken, poppenspelen etc.

In 1956 heeft Van de Ende zijn eerste openbare toneeloptreden. Via de Katholieke Arbeidersjeugd (KAJ) weet hij ook een cabaretgroep op te richten (De Pijpers). Daarnaast zit hij in de Amsterdamse Jeugdtheatergroep van Miek Stranger in de Balistraat. Langzaam maar zeker komt Joop van den Ende, die niet over voldoende kwaliteiten beschikt om als toneelspeler door te breken, meer in het organiseren van theateractiviteiten terecht. Daarom opent hij, na eerder een feestartikelenwinkel gevoerd te hebben, in 1962 een eigen theaterbureau.

De doorbraak komt met de Nieuwe Nederlandse Revue, met Frans van Dusschoten, Ria Valk en André van Duijn. Joop van den Ende Theaterproducties begint te lopen. In de jaren zeventig bouwt Van den Ende zijn carriëre verder uit door ook voor de televisie te gaan produceren. Eind jaren zeventig volgen ook de eerste speelfilms, waaronder Spetters (Paul Verhoeven) en Ik ben Joep Meloen.

De jaren tachtig zijn de jaren van succesvolle televisieseries zoals Dagboek van een Herdershond en Goede Tijden Slechte Tijden. De eigen televisiezender (TV 10) in 1989 mislukt. In de jaren negentig begint Van den Ende een aantal succesvolle Nederlandse musicals; een poging op Broadway door te breken kent echter geen succes. Wel een succes is de fusie van zijn televisieproductiebedrijf met dat van John de Mol tot Endemol. Het bedrijf wordt in het jaar 2000 voor 5,5 miljard euro verkocht aan het Spaanse Telefonica.

Carrie Geijssen

De in 1947 geboren Carrie Geijssen groeit op op Kramatweg 47. Haar vader maakt haar eerste schaatsjes en geeft haar in de winter van 1963 echte Noren. Dit leidt in 1966 tot het Nederlands kampioenschap en in 1968 tot een gouden medaille op de 1.000 meter, op de winterspelen van Grenoble. Dat is de allereerste keer dat een Nederlandse vrouw schaatsgoud behaalt op de Olympische Spelen. Ook behaalt Carrie de zilveren medaille op de 1.500 meter.

De Indische Buurt is dolenthousiast bij de thuiskomst van Carrie. Ze wordt in een landauer opgehaald van het Muiderpoortstation via de Insulindeweg naar haar huis aan de Kramatweg gereden en wordt toegejuicht door duizenden buurtbewoners. Tante Miep Verbruggen van de sigarenwinkel hoek Baweanstraat/Kramatweg organiseert een inzameling voor de kersverse kampioene en zo krijgt Carrie Geijssen van de buurt een auto, een volkswagen kever, aangeboden, die officieel niet op haar naam mag komen omdat ze amateur is.

In datzelfde jaar wordt ze derde in het wereldkampioenschap. In 1971 beeindigt Carrie Geijssen haar schaatsloopbaan.

Badr Hari

Gestimuleerd door zijn vader groeit Badr Hari (1984) van de Kramatweg uit tot de grootste Nederlandse kickbokser. Hij wordt in 2007 de eerste K-1 zwaargewichtkampioen en wint in 2009 de It’s Showtime-wereldtitel voor zwaargewichten. Ook staat hij diverse malen in finales. Door persoonlijke problemen raakt hij vanaf 2012 op de achtergrond en vertrekt naar Marokko.

Ger Harmsen

Ger Harmsen werd in 1922 geboren in de Indische Buurt waar zijn vader winkelmachines verkocht, en trad, afkomstig uit een orthodox protestants milieu (Elthetokerk) als atheïst al op relatief jonge leeftijd toe tot de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie (NJN) en wat later (1946) tot de Communistische Partij van Nederland (CPN) toe. Op latere leeftijd ging Harmsen filosofie, geschiedenis en Russisch studeren en nam afstand van de C.P.N. Harmsen werd in de jaren zeventig hoogleraar (‘NAVO-professor’ volgens de C.P.N.) in Groningen. Ger Harmsen, die in 2005 overleed, was een belangrijk geschiedschrijver van de Nederlandse arbeidersbeweging en het Nederlands socialisme. Zijn werken hebben grotendeels een kroniekmatig karakter.

Jasperina de Jong

Jasperina de Jong wordt als dochter van een timmerman op 7 januari 1938 geboren op de boek van het Javaplein en de Javastraat, op twee hoog boven het huidige pand van de Febo, waarin eerder Radio Repa en de melkwinkel van Voorsluis zaten. Jasperina wordt Pien genoemd en is een levendig meisje, dat graag zingt en buitenspeelt. Ze gaat naar de Van Kol Mulo in de Bankastraat en wil artiest worden. Ze neemt balletles op haar 15e en gaat later naar een cabaretcursus van Bob Bouwer in het dorpshuis in Betondorp. Op audientie bij Wim Kan wordt ze echter afgewezen.

Jasperina debuteert in 1960 in theatergroep Lorelei, die zich als vrijmoedig profileert (begin jaren zestig successen als Niet Sexpres en Call-girl) en  en meelift op het jaren zestig gevoel. Zo wordt in 1966 tegen de theatergroep een proces wegens majesteitsschennis gevoerd (Arme Ouwe). De grote doorbraak van Jasperina de Jong is de rol van animeermeisje in de musical Sweet Charity in 1968, waarna ze vanaf 1970 haar eigen shows begint (o.a. Jasperinashow, Jasperina’s grote egotrip). Na haar breuk met Guus Vleugel neemt het succes langzaam maar zeker af. In 2002 stopt Jasperina de Jong met grote theaterproducties.

Wim Kieft

Een van de beroemdste voetballers die de Indische Buurt heeft voortgebracht is Wim Kieft, die op 12 november 1962 geboren werd en opgroeide op een eerste verdieping in de Celebesstraat, tussen de Zeeburgerdijk en de Insulindeweg. Voetballen leert hij tegen een lantarenpaal en op een poepveldje langs het spoor. Op zijn zeventiende debuteert Wim Kieft in het eerste elftal van Ajax tegen Sparta. In seizoen 1981/1982 wordt hij topscorer van de Nederlandse eredivisie met 32 doelpunten en wordt met Ajax landskampioen, net als in seizoen 1982/1983. In 1983 wordt Kieft verkocht aan Pisa, waar hij een aantal jaren speelt, om in 1987 in Nederland terug te komen en te gaan spelen voor PSV, wat hem niet door alle buurtbewoners in dank wordt afgenomen. Met PSV wint Kieft in 1988 de Europacup I. In dit suksesjaar wordt hij ook met het Nederlands elftal Europees kampioen. Zijn laatste wedstrijd speelde hij in 1994. Na zijn voetbalcarriere ontwikkelt Wim Kieft zich als voetbalanalist. In 2014 verschijnt een geruchtmakend boek over de 14-jarige cocaineverslaving van Kieft, dat zeer goed verkoopt. Tegenwoordig woont Wim Kieft in IJsselstein.

Ome Piet ter Meulen

Beroemd bewoner van de Baweanstraat is in de jaren vijftig Ome Piet ter Meulen. Ome Piet is in 1936 zwaargewicht kampioen van Nederland en richt in 1952 Boksschool Ter Meulen op, eerst in de Czaar Peterstraat, vervolgens naar de Cruquiusweg en nog later naar de Joden Houttuinen. Vanuit Boksschool ter Meulen worden in de jaren zestig onder leiding van politieman Yz van de Weerd de Amsterdamse politie in het boksen bekwaamd. Deze behoefte was met name ontstaan vanwege een aantal rellen die in de jaren zestig in Amsterdam plaatsvonden en waarop de politie destijds nog geen antwoord had.

Tegenwoordig is de boksvereniging, die met name in de jaren zeventig meer dan 1.000 leden kende, actief als ABOV Amsterdam. Beroemde boksers die in de loop der tijden uit deze school naar voren zijn getreden, zijn onder anderen Rudy Koopmans, Alex Blanchard, Fighting Mack en Sugar Ray.

Paul Arthur Müller-Lehning

De in 1899 uit Duitse Hernhutters in Utrecht geboren Paul Arthur Lehning, is anarcho-syndicalist, publiceert vanaf 1924 onder pseudoniem Arthur Müller-Lehning en treedt met name voor het voetlicht met zijn tijdschrift i10. In 1932 is Lehning woonachtig aan Insulindeweg 2, van waaruit hij namens het Nederlandsch Syndicalistisch Vakverbond (N.S.V.) het tweemaandelijks tijdschrift Grondslagen uitgeeft. Insulindeweg 2 is in die jaren een behoorlijk revolutionair pand: op 3 hoog woont Frans Johannes Goedhart, lid van de hoofdredactie van de communistische Tribune en later bekend als verzetsheld en oprichter van het Parool.

Het tijdschrift Grondslagen, dat in 1978 nog een herdruk beleeft in de zogenaamde ‘Anarchistische uitgaven’, wordt van 1932-1935 uitgegeven. Lehning is in die jaren ook voorzitter van de anarcho-syndicalistische Internationale Arbeiders Associatie. Lehning is tevens een der oprichters van het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis, in 1935 opgericht ter veiligstelling van het archief van de Sozialdemokratische Partei Deutschlands en later dat van de de Spaanse Trotskisten. Lehning vertrekt in 1936 naar Spanje om mee te vechten in de Spaanse Burgeroorlog, uiteraard aan de anarchistische kant. Na dit Spaanse avontuur krijgt hij van de Nederlandse staat, en met name de C.I.D., de waarschuwing zich op geen enkele manier meer met directe politiek bezig te houden en heeft zich daar voor zover bekend de rest van zijn leven verder keurig aan gehouden.

Na de Tweede Wereldoorlog schrijft Müller-Lehning in Libertinage en maakt, net als Anton Constandse, de opleving van de belangstelling voor het anarchisme en daarmee voor zijn oeuvre mee in de jaren zestig en zeventig. Beiden zijn in deze jaren zeer salonfähig en functioneren als boegbeeld en geweten van anarchistisch Nederland. In 1999 wordt Lehning zelfs de P.C. Hooft-prijs voor zijn gehele oeuvre toegekend. Arthur Müller-Lehning overlijdt op 100-jarige leeftijd op 1 januari 2000.

Robert Paul

Befaamd imitator Robert Paul is uit de Indische Buurt afkomstig. In 1971 wint hij een talentenjacht op televisie, waarin hij vele bekende Nederlanders imiteert. Op dat moment zijn dat onder andere Swiebertje, Godfried Bomans en personages uit de Fabeltjeskrant. Leo Riemens schrijft over dit optreden in de Telegraaf:

“Het   programma bereikte een ongekend hoogtepunt in het optreden van de overrompelende imitator-cabaretier Robert Paul. Zijn eerste plaats was zeer welverdiend”.

In 1983 brengt Paul zijn meest suksesvolle single uit: ‘t Kan Vriezen, ‘t Kan Dooien, waarin hij onder andere weerman Pelleboer imiteert. In 2003 sluit Robert Paul zijn carriere als theaterman.

Peet Petersen

Een van de beroemdste voetballers uit de Indische Buurt is de jong gestorven Peet Petersen van de Kramatweg. Hij wordt in 1941 geboren en gaat als groot voetbaltalent in eerste instantie bij de Volewijckers in Amsterdam Noord spelen, waar hij gescout wordt door Ajax. In 1960 tekent hij daar een contract. De eerste jaren is hij invalspeler en in seizoen 1962/1963 krijgt hij een vaste plaats als linksbuiten en speelt ook een aantal wedstrijden voor het Nederlands elftal. Zijn mooiste wedstrijd is die tegen wereldkampioen Brazilië, met de legendarische Pele in 1963. Nederland wint de wedstrijd met 1-0. Doelpuntscorer is Petersen.

Vanaf 1965 voetbalt Petersen bij NEC. Helaas krijgt hij te maken met een ongeneselijke ziekte, waaraan hij in 1980 op 39-jarige leeftijd overlijdt.

Nettie Timmer

Atlete Nettie (Jeanette Josephina Maria) Timmer komt uit de Indische Buurt en wordt in 1923 geboren. In voorjaar 1944 weet ze voor het eerst de aandacht op zich te vestigen wanneer ze in een team waarin ook Fanny Blankers-Koen zit, het wereldrecord op de minder gebruikelijke afstand 4×110 yard weet te vestigen. Een paar maanden later vestigt ze met aan ander team een wereldrecord op de 4×200 meter.

Direct na de Tweede Wereldoorlog wint Nettie met haar team in 1946 bij de Europese kampioenschappen in Praag een gouden medaille op de 4×100 meter. In 1948 maakt Nettie Timmer deel uit van het team dat op de Olympische Spelen de gouden medaille op deze zelfde afstand wint. Dit was het laatste grote sportieve wapenfeit van Nettie Timmer, die in 2005 op 81-jarige leeftijd overlijdt.

Marja Vuijsje

In 2012 brengt schrijfster Marja Vuijsje, die eerder een indrukwekkende biografie over Joke Smit produceerde, een prachtig boek over haar jeugd in de Indische Buurt, Mijn kamp. In het boek wordt het verhaal van de Joods familie Vuijsje beschreven, waarvan de vader terugkomt uit het concentratiekamp en in de naoorlogse Indische Buurt het leven met zijn gezin weer tracht op te pakken alsof er niets gebeurd is. Marja Vuijsje wordt zelf in 1955 geboren, beleeft haar jeugd in de Bankastraat en zit op de J.P. Coenschool.

Jim van der Woude

Jim van der Woude wordt als James Franklin Charles Sam van der Woude in 1948 geboren in de Indische Buurt. Na een aantal keer van school gestuurd te zijn gaat hij zwerven, waarbij hij probeert te leven van zijn mondharmonica en fluit, waarbij hij als landloper wordt opgepakt in Almelo. In 1971 meldt Van der Woude zich bij de Kunstacademie, waar hij zich vooral specialiseert in mime, acrobatiek en dans.

Jim van der Woude wordt lid van Hauser Orkater en wordt daarmee bekend. Daarna treedt hij in diverse toneelgezelschappen, zoals o.a. Carver, op en heeft ook soloprogramma’s. Van der Woude speelde de hoofdrol in de speelfilm De Wisselwachter en een belangrijke bijrol in De Illusionist.

ANDERE ARTIKELEN: 2018 Aanzet voor een geschiedenis van de Marokkaanse Indische Buurt 2016 Oproep Steun voor elkaar 2016 Teruggaan of blijven? 2016 Sociale bijdrage supermarket het Lange Mes 2016 Viering 1-jarig bestaan buurthuis Archipel op het Makassarplein 2016 Interview met Mustapha Khaddari 2016 Interview met Jan Beerenhout 2016 Interview met Ahmed Marcouch 2016 Interview met Ahmed El Mesri 2016 Ontroerend afscheid van Rob van Veelen 2016 Het verloren gaan van idealen 2016 Welkom bij de offerfeest maaltijden 2016 Luier van der Laan pleegde zelfmoord door ophanging 2016 Boeken in de Javastraat 2016 Offerfeest voor vluchtelingen en armen 2016 Nu inschrijven taalcursussen Assadaaka! 2016 Bekende Indische Buurters 2016 Uit de geschiedenis van het Ambonplein 2016 Sprokkelingen uit de geschiedenis van het Makassarplein 2011 Cameratoezicht 2009 Radicalisering 2004 Gevoelens van onveiligheid 2004 Belwinkels in de Javastraat 2001 in het ghetto ( ode aan de indische buurt) 2000 De wisselwoningen 1994 Reality-serie Bureau Balistraat 1997 Verslaafde schiet twee agenten neer 1996 Ulu Camii 1995 An Nasr Moskee 1993 De moord op Andre Hartman 1992 Nordholt doet grote hashvangst 1988 Medewerkers bezetten ontmoetingscentrum aan Javaplantsoen 1985 Buikschot 1982 Vijftien jaar cel voor B. uit de Bankastraat 1982 Horrorhuis aan de Kramatweg 1981 Anti-Fascisten tegen Amicales 1980 Enige kraakkranten 1979 Kraakgroep Indische Buurt 1979 De Buurtwinkel 1978 De pyromaan van de Soembawastraat 1978 Anarchistisch Nonnen Front 1977 Heroine 1977 Familiedrama leidt tot hamermoord 1976 Linkse actie 1975 Bordelen en sexadressen in de Indische Buurt 1974 Buikschot uit noodweer 1973 Experiment genezing 1973 Marokkaanse, Tunesische, Spaanse en Turkse buurtgenoten opgelet 1972 Het urinoir aan de Valentijnkade 1971 Leefbaarheidsproblemen van onze buurt 1970 BB - weg ermee! 1970 Auditie voor Hair in het Bavohuis 1969 Het grootste bejaardenhuis van Nederland 1967 Etage brandt uit in de Ternatestraat 1966 1966: 8 kleuterscholen, 19 lagere scholen en 10 scholen voor voortgezet onderwijs 1965 Outsiders in de Archipel 1964 Boer Koekoek in de Indische Buurt 1964 Doopsgezind Jeugdhonk in de Tweede Atjehstraat 1964 Moord in de Perlakstraat 1961 C.P.N. demonstreert tegen atoombewapening 1960 Ernstig tramongeval 1960 Ontploffing op het Ceramplein 1959 Met getrokken pistool op de Valentijnkade 1958 Boenen ter ere Gods 1958 EVC-man afgetuigd in telefooncel 1957 Een verhoord gebed in de Gorontalostraat 1955 Jaap Brandenburg spreekt in de Archipel 1954 Europese Defensie gemeenschap = fascisme 1952 Hand verloren aan de Riouwstraat 1951 Militaire oefeningen in de Indische Buurt 1950 Overtreding van het hamsterverbod 1950 Jopie en Louis Agterberg en Frantiszek Janiga 1949 Wielerronde Indische Buurt 1949 Dienstweigering aan de Gorontalostraat 1948 Koningin Juliana bezoekt de Indische Buurt 1948 Waarheidswinkel 1946 Herbegraving Jelle Posthuma 1945 Meester Padding 1945 Ontspanningsvereniging Flevo 1945 Schietpartij op de Dam 1945 Katja, beul van Vught 1944 Hongerwinter 1943 N.S.B.-ers 1943 Bommen op de Eltheto! 1942 Max Blokzijl spreekt 1942 Jeugdstorm marcheert! 1942 Zum Stehlen ausgeschickt 1941 Moord in de Javastraat 1941 Februaristaking in de Indische Buurt 1941 De Veemarkt veroverd op de Joden! 1941 W.A. actief in de Javastraat 1941 De vermoording van de Joodse Indische Buurt 1941 Ds. Tonnon 1941 De verwijdering van Joodse leerlingen van de Ambachtschool aan het Timorplein 1940 Bommen op de buurt 1940 Zwartepoorte kampioen... 1940 Inzameling voor gebombardeerd Rotterdam 1940 Oorlog in de Indische Buurt 1939 Shell Sportpark 1939 Pontificale hoogmis 1938 Het oude Zeeburg verdwijnt 1937 Jeugddag Indische Buurt 1937 Tuchteloze jeugd 1937 Razzia in de Padangstraat 1936 RK vroedvrouwen 1936 Revolutiebouw 1935 Fietsplaatjes 1935 Een tweede wijkpredikant voor de Elthetokerk 1935 De Rimboe wordt Huize Ambon 1935 Don Bosco-huis 1934 Het mastenbos aan de Insulindeweg 1934 Amsterdamsch Genootschap voor Werkverschaffing voor Onvolwaardigen 1934 Weigering Wilhelmus te zingen 1933 Het Thälmann-huis 1933 Pastoor van der Wiel 1933 Drie Duitsers 1933 Gered uit de greep van Hitler 1933 Clubgebouw Archipel 1933 Centraal Comité tegen de Radiowoeker versus Radiocentrale Broertjes 1932 Liefdesdrama in de Minahassastraat 1932 Liefdestwist? 1932 Werkloozen Strijd Comité Obistraat 1932 Agitprop vanuit de Minahassastraat 1932 Brief van een Roomsch kameraadje 1932 Samuel Verdoner, de laatste gazzen van de Indische Buurt 1931 Hersteld Luthers aan de Toministraat 1931 Rotte vis 1931 Iepen 1931 Eigenaar steenloods velt steenzetter met hamer 1931 Verkiezingsstrijd tussen C.H.U. en A.R.P. 1931 Brand in de Javastraat 1931 Optreden van Corry Vonk in het Bavohuis 1931 Het massaal spreekkoor 1930 De Nederlandse vlag misbruikt 1930 Het jonge Pieter Jellen-werk 1930 Pater Bijlhout gaat naar de Oost 1930 Joyriding 1930 Politietoezicht 1930 Gereformeerd 1930 De markt in de Javastraat 1930 Een bibliotheek voor de Indische Buurt 1930 Onhoudbare toestand bij tunnel Zeeburgerdijk 1929 Lourdes 1929 Vrijgekocht door missievriendjes 1929 Aanhouding diamantbewerker in Ombilinstraat 1929 Moord in de Gerardus Majella 1929 Venters zien geen uitweg 1929 Consultatiebureau aan de Baweanstraat 1928 Niasplein wordt Makassarplein 1928 Esperantovereniging Tagigas en l'Oriento 1928 Rechouwous-jeugd op stap 1928 Gebouw de Schakel 1928 Blind 1927 Buurtvereniging Ceram 1927 Verzuiling in het jeugdwerk 1927 Onmin in de Boetonstraat 1927 Bakkers 1927 De voorlopers van de A.H. Gerhardschool 1927 Rechercheur Kok: de eerste drugsdode in de Indische Buurt 1926 Afsluiting van de Diemerdijk 1926 Schutting 1926 Opening R.K. meisjesschool Ambonplein 1926 Het lokaal van het Leger des Heils 1926 Een wandeling door de nieuwe 'Archipelwijk' 1925 Het Zeeburgerdorp 1925 Demping van de Polderwetering 1925 Wijding 1925 Rechouwous, de Joodsche Vereeniging voor de Indische Buurt 1925 Geen man, geen cent voor het leger 1925 De rode vlag vanuit Niasstraat 61 1925 Groepsgebouw de Toorts 1925 Jan Ceton, onderwijzer aan de Bankastraat, communist 1924 Elthetokerk, bouw en opening 1924 Nieuwe straten 1924 De aanleg van de Riouwstraat 1924 Winkelweek Indische Buurt 1924 De oprichting van de Eerste Elthetoschool aan de Riouwstraat 1922 Premiewoningen voor arbeiders 1921 Een jongen, die een meisje bleek 1921 De storm 1921 Het Java-Kwartier 1921 Christelijke propaganda 1920 Een gouden swastika voor mevrouw Vrij 1920 Kinderspel in de jaren tien en twintig 1919 Moord in de Djambistraat 1918 Brand bij café Koopmans 1918 De aanleg van het Zuiderzeepark 1917 Broodoproer en revolutie 1917 Militairen maken de buurt onveilig 1917 Abortus aan de Zeeburgerdijk 1916 Zeeburgerkermis 1916 Onteigening bouwgronden 1915 Slaat den smeris dood 1914 Mene Tekel 1914 De Wild-West-Show van Texas-Tex 1914 Het noodziekenhuis aan de Zeeburgerdijk 1913 Nieuwe tramplannen 1913 Het Bavohuis 1912 Wijkgebouw Eltheto: de eerste jaren 1911 De Berlageblokken 1911 Eigen Haard bouwt Lombokstraat, Lampongstraat en Padangstraat 1911 Vereeniging voor onderwijs op Gereformeerde Grondslag 1911 Nieuw stratenplan 1911 De blindeninrichting aan de Celebesstraat 1909 De communistische Indische Buurt 1908 Jacob Pierik verdrinkt 1908 De bouwmaatschappij tot verkrijging van eigen woningen 1907 Smit springt uit het raam 1906 Stadstrand 1906 De Sabbathpaal op de Zeeburgerdijk 1905 Balistraat 48 1905 Fietsverbod 1905 Smokkelroute Zeeburgerdijk 1905 Uitslag eerste verkiezingen Indische Buurt 1905 Zweminrichting aan het Nieuwe Diep 1905 Theosofische Uitgeverszaak "Gnosis" 1903 Nieuw Muiderpoortstation 1903 Kinderlokker 1903 Moord in de Celebesstraat 1903 Derde Ambachtschool aan het Timorplein 1903 Politie in de Indische Buurt 1903 Dagpauwoog 1902 Een tramritje 1902 Arabieren 1902 Doorgang Eerste van Swindenstraat-Javastraat 1902 Relletjes in de Javastraat 1902 Illegaal caféwezen 1901 Een wandeling met Jac. P. Thijsse 1901 De wielerbaan 1900 Bierdrinkende jeugd 1900 Een nieuwe school aan de Bankastraat 1899 Snorrende kogel 1897 Floretstoot door het hoofd 1897 Bouw van de Indische Buurt 1895 De lijnbaan 1894 Halte Zeeburgerdijk 1893 Vereeniging buiten de Muiderpoort 1891 Vingertop 1890 Civiele werken rond de Zeeburgerdijk 1889 De tramomnibus 1889 Zeearend aan de Zeeburgerdijk 1887 Hotel Zeeburg 1886 Het tweede abbatoir 1886 Ergerlijk dronkemanstoneel 1882 Een dierenvriend 1881 De eerste scholen aan de Zeeburgerdijk 1881 Onzedelijke taferelen 1881 Een drankzuchtig hoekje 1880 Ringslangen 1880 Onderweg Zeeburgerdijk bestraat 1877 Een wandeling 1877 Spoorwegongeluk aan de Zeeburgerdijk 1877 Verplaatsing van de Veemarkt 1876 Gemeente Nieuwer-Amstel, Gemeente Diemen, Gemeente Amsterdam 1862 De Zeeburgerdijk als vuilnisbelt 1854 Driedubbele moord aan de Ringdijk 1844 Revolutionair aan de Oetewaelerweg 1804 Harddraverij 1761 De proef van de cole ANTIPIRIQUE 1756 Runderpest in Zeeburg 1744 Buitenplaats te huur aan de Hogendyk 1739 Een vondeling aan de Hogedijk 1733 Paalworm 1733 Oude Geele Vliegende Haerige Windhond 1714 Opening Joodse begraafplaats 1681 Verslibbing 1663 Herberg Zeeburg 1651 De Zeeburgerdijk breekt door 1647 Herberg 't Vosje 1631 Watermolen en gemaal 1563 Mijlpaal 1328 Outersdorp 1307 Zeeburgerdijk was Sint Anthonisdijk

Advertentie